Als dit mij dan toch overkomt, dan wil ik weten waarom.
Foto: Bart Honingh/Lin Huiberts (Studio Evoque)
Mijn naam is Jennifer Nuij. Ik ben er een van een tweeling en zoals vaak bij tweelingen zijn wij een maand te vroeg geboren d.m.v. een keizersnede. Ook had ik een groeiachterstand van 3 weken. Na onze geboorte hebben wij ter controle nog een paar uur in een eigen couveuse gelegen. Dat lijkt geen relevante informatie maar dat is het wel...
Inmiddels zijn we 39 jaar verder en ben ik opgeleid als docente bewegingsonderwijs, motorische remedial teacher (MRT'er) en Atletic Skills Model-instructeur (ASM, specialist) en werk ik als docente bewegingsonderwijs in Amsterdam. Ook schrijf ik (o.a.) artikelen voor de KVLO, de Koninklijke Vakbond voor Lichamelijke Opvoeding.
Van heel jongs af aan heb ik rondgelopen met cyclische migraine. In mijn twintiger jaren ontwikkelde zich dat als spanningshoofdpijn met de kanttekening dat dit betekent dat ik wel 3 a 4 dagen in de week hoofdpijn kon hebben.
In mijn zoektocht naar genezing en welbevinden bezocht ik meerdere specialisten zoals een fysiotherapeut, manueel therapeut, ostheopaat, orthopeet en zelfs een neuroloog. Geen van allen waren in staat om de kern van de problematiek te doorgronden omdat de klachten als op zichzelf staand en symptoomgericht werden beoordeeld.
Na een periode met veel grote spanningsklachten, die resulteerden in een burn-out in 2017, werd het voor mij duidelijk dat er het één en ander moest gebeuren om mijn welbevinden weer op de rit te krijgen. 'Als dit mij dan toch overkomt, dan wil ik weten waarom.'
Ik volgde een cursus mindfulness, liet een slaaponderzoek doen en bezocht een psycholoog om te achterhalen waar de spanningsklachten mogelijk vandaan kwamen.Uit het slaaponderzoek kwam chronische slapeloosheid naar voren en de specialist stelde twee dingen voor: lichte medicatie of cognitieve gedragstherapie. Onder de cognitieve gedragstherapie zou ook een slaaprestrictie volgen. Beide opties klonken niet aantrekkelijk. In plaats daarvan besprak ik mijn problematiek met mijn fysiotherapeut en kwam zo uit bij Guy Meadows en zijn app ‘Sleep school’. Met behulp van deze app werd ik mij na een lange zoektocht bewust van de oorzaak van mijn slapeloosheid en ontwikkelde ik daarmee een gezonder slaappatroon. De gevoeligheid voor slaapproblematiek bleef en blijft echter wel aanwezig. Het is voor mij inmiddels een indicatie in welke mate er spanning aanwezig is in mijn lijf.
Na mijn burn-out volgde een succesvolle re-integratie. Dat wil zeggen: ik was weer 'volleidg inzetbaar' en ik nam vaker beslissingen die mijn gezondheid en welbevinden ondersteunden. Echter, de prikkelgevoeligheid bleef en blijft een zwakke plek. Een dergelijk proces maakt je bewust en dwingt je het contact met je lijf te herstellen en dat is soms best uitdagend. Eigenlijk is een succesvolle reïntegratie dus pas het begin.
Opnieuw nam ik een beslissing: testen op ADHD én ademtherapie. De test is nooit afgenomen en na één sessie bij de ademtherapeut, in combinatie met twee weken lang dagelijks oefenen, verdwenen álle symptomen als sneeuw voor de zon. De conclusie was: chronische hyperventilatie, oftewel een oppervlakkige ademhaling die voor activatie van de stressresponse én de hoge spierspanning zorgde. Ook hier moet een kanttekening bij geplaatst worden: het is een middel om het lijf bewust te kunnen beïnvloeden maar het is geen quick fix van de onderliggende oorzaak want: wat maakt dat je onbewust zo gespannen gaat ademen?
In de afgelopen jaren heb ik mij verdiept in o.a. functionele klachten, trauma en traumasensitief onderwijs, de werking van het brein en het zenuwstelsel, systemisch werk en de polyvagaaltheorie. Ik ben mij bewuster dan ooit van de impact van een verminderd gevoel van welzijn bij mijzelf én mijn leerlingen en ik ben er zeker van dat wij, als onderwijzers of ouders onze kinderen kunnen helpen bij het maken van keuzes die het welbevinden ondersteunen, naast het leren reguleren van ons lijf, onze gedachtes en overtuigingen.
Dit alles resulteerde in het platvorm ‘In balanz op school’ dat nu via deze weg geheel vrijblijvend aan het grote publiek beschikbaar wordt gesteld.Op deze manier hoop ik dat deze waardevolle kennis sneller zijn weg zal vinden naar het onderwijs en het misschien wel een onderdeel kan worden van het pedagogisch handelen:
Relatie voor prestatie. Maar eerst de veiligheidsgradatie.
#INBALANZOPSCHOOL
